Χορός μετά την επέμβαση αντικατάστασης ισχίου

Από το χειρουργείο στο σούπερ σταρ

Ο τίτλος ενός απομνημονεύματος από την πρωταθλήτρια της αίθουσας χορού Darla Davies, „Who Said I’d Never Dance Again?“ είναι μια ερώτηση που δεν απέχει πολύ από το μυαλό κάθε χορευτή όποτε έχει τραυματισμό. Πρώτα κλαίνε, „Εγώ θα ποτέ χορεύει ξανά!“ Τότε γίνεται: «Θα εγώ πάντα χορεύει ξανά?“ Και όταν θεραπεύονται, ρωτούν:ΠΟΥ είπε ότι δεν θα χορέψω ποτέ ξανά;» Στην περίπτωση πολλών χορευτών, η απάντηση είναι «Εγώ».

Αλλά για την Ντάρλα Ντέιβις, ήταν ένας ανώνυμος ορθοπεδικός που αποκαλεί τον Δρ. Γουάιζ επειδή προφανώς δεν ήταν. Της είπε ότι αν έκανε επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, δεν θα χόρευε ποτέ ξανά.

Πρώτον, αυτή είναι μια πολύ αλαζονική δήλωση!

Δεύτερον, για έναν ανταγωνιστικό χορευτή αίθουσας χορού, δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από μια τέτοια πρόκληση. Η Davies όντως χόρεψε ξανά μετά το χειρουργείο της – μέχρι την πρωταθλήτρια Pro Am!

Η ιστορία της Darla Davies δεν ξεκινά με χορό, αλλά με άλογα. Όπως και ο χορός, ο οποίος φαίνεται αβίαστος και χαριτωμένος στο μη εκπαιδευμένο μάτι, η ιππασία των αλόγων φαίνεται απατηλά απλή αλλά απαιτεί τεράστια δύναμη στα πόδια και τον κορμό, ισορροπία και συνεπή προσπάθεια. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια, κουρασμένη από την καθημερινότητα και με τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας να την κυριεύει, η Ντάρλα άφησε αυτό που αποκαλεί τη ζωή της «άλογης» και ανακάλυψε τόσο τον σύζυγό της όσο και την αίθουσα χορού, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Ένας ταλαντούχος αθλητής που επίσης απολάμβανε και διέπρεψε στο τένις και το γκολφ, ο Ντέιβις άρχισε να χορεύει πολύ γρήγορα. Ως φυσική ανταγωνίστρια, βρήκε τον κόσμο του χορού της αίθουσας χορού δελεαστικός. Ο μελλοντικός σύζυγός της, Jim Maranto, ήταν δύο φορές επαγγελματίας Αμερικανός πρωταθλητής χορού Smooth Ballroom όταν γνωρίστηκαν και έγινε ο συνεργάτης της στους διαγωνισμούς Pro Am. Ο Davies προχώρησε από αρχάριους σε προχωρημένους αγώνες σε λιγότερο από πέντε χρόνια.

Ο πόνος που είχε κατά την ιππασία, δυστυχώς, προχώρησε επίσης γρήγορα. Η συνήθης ρουτίνα της με εμποτισμένα με αλάτι Epsom και τοπικά αναλγητικά δεν ήταν πλέον αρκετά για να περιορίσουν τον πόνο της. Στο βιβλίο, ο Davies περιγράφει τις κινήσεις που είναι απαραίτητες για την εκτέλεση ορισμένων στυλ χορού, όπως ο ρυθμός και το λάτιν, κινήσεις που ασκούν εξαιρετική πίεση στα πόδια και τους γοφούς. Πολλοί χορευτές μπαλέτου και σύγχρονοι χορευτές θα αναγνωρίσουν τις ομοιότητες ορισμένων βημάτων και τις σωματικές προσπάθειες που απαιτούνται για να τα εκτελέσουν.

Γύρισε στον Ρόλφινγκ για λίγη ανακούφιση.

Σημείωση: «Πήρε το όνομα του ιδρυτή του, Δρ. Ida P. Rolf, Rolfing^® Η δομική ολοκλήρωση είναι μια μορφή αμαξώματος που αναδιοργανώνει τους συνδετικούς ιστούς, που ονομάζονται περιτονίες, που διαπερνούν ολόκληρο το σώμα». (από την ιστοσελίδα, Rolfing.org)

Αλίμονο, η ένταση του χειροποίητου αμαξώματος δεν μείωσε τον πόνο της.

Στη συνέχεια στράφηκε σε χειροπράκτη.

Για όσους δεν το γνωρίζουν: «Η χειροπρακτική είναι μια μορφή εναλλακτικής ιατρικής που ασχολείται κυρίως με τη διάγνωση και τη θεραπεία μηχανικών διαταραχών του μυοσκελετικού συστήματος, ειδικά της σπονδυλικής στήλης…. Η κύρια τεχνική χειροπρακτικής θεραπείας περιλαμβάνει τη χειρωνακτική θεραπεία, ειδικά τη θεραπεία χειρισμού σπονδυλικής στήλης (SMT) και χειρισμούς άλλων αρθρώσεων και μαλακούς ιστούς». (από Βικιπαίδεια)

Ακόμα δεν υπάρχει ανακούφιση από τον πόνο.

Ο Ντέιβις δοκίμασε τον βελονισμό ως τελευταίο μη χειρουργικό θέρετρο.

Από την Mayo Clinic’s δικτυακός τόπος: «Ο βελονισμός περιλαμβάνει την εισαγωγή πολύ λεπτών βελόνων μέσω του δέρματός σας σε στρατηγικά σημεία του σώματός σας. Βασικό συστατικό της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής, ο βελονισμός χρησιμοποιείται πιο συχνά για τη θεραπεία του πόνου.»

Δεν ήταν μια μαγική θεραπεία για τον Davies, αν και ήταν «λίγες ώρες ωραίας μουσικής και χαλάρωσης». (Davies, σελ. 6)

Δοκίμασε επίσης φυσικοθεραπεία και ενέσεις HYALGAN®, καμία από τις οποίες δεν πρόσφερε διαρκή ανακούφιση από τον πόνο.

Παρόλο που η Davies υποβαθμίζει αυτές τις θεραπείες σε λίγες μόνο σελίδες, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλα όσα πέρασε, έτσι ώστε ένας αναγνώστης να καταλάβει ότι δεν ήταν βιαστική απόφαση εκ μέρους της να κάνει χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου. Καθώς περιγράφει λεπτομερώς το μονοπάτι που ακολούθησε, τις διαβουλεύσεις που είχε με διάφορους γιατρούς, ένας αναγνώστης θα κατανοήσει με ενσυναίσθηση τα σχόλια (και σε ορισμένες περιπτώσεις, την ώθηση) που έλαβε όχι μόνο από επαγγελματίες αλλά και από φίλους – ακόμα και μετά την επέμβαση. Μια φίλη αμφισβήτησε ευθέως την αποφασιστικότητά της να γίνει ξανά πρωταθλήτρια χορού, στην οποία ο Ντέιβις απάντησε:Η πεταλούδα με το σπασμένο φτερό θα πετάξει διπλάσια,Μια φράση που θα γινόταν το μάντρα της (σελ. 70) κατά την ανάρρωσή της και ειδικά όταν αντιμετώπιζε αντιπάλους.

Η Davies αφιερώνει μεγάλο μέρος του βιβλίου της περιγράφοντας λεπτομερώς τη διαδικασία αποκατάστασης, τόσο σωματική όσο και ψυχική, μετά την επέμβαση. Όλη αυτή η γνώση είναι απίστευτα χρήσιμη για τους χορευτές που ανησυχούν για το τι θα τους συμβεί αν κάνουν αυτή τη χειρουργική επέμβαση.

Αυτό που ξεχωρίζει τα απομνημονεύματα του Davies από τις πιο παραδοσιακές ιστορίες «ανάρρωσης» και κάνει αυτό το βιβλίο αξιόλογο για τους αθλητές και για τους χορευτές που δεν ανήκουν στον κόσμο της αίθουσας χορού είναι δύο πράγματα:

Οι συμβουλές της Ντάρλα – οι συμβουλές της στο τέλος κάθε κεφαλαίου που εξετάζουν διάφορα ζητήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι αναγνώστες, όπως συμβουλές για ασθενείς που πονάνε, ερωτήσεις που πρέπει να κάνουν σε έναν επαγγελματία, πώς να θέσουν στόχους αποκατάστασης και άλλα.

Ιστορίες έμπνευσης – αφηγείται τις προσωπικές ιστορίες διασημοτήτων αθλητών και χορευτών που έφτασαν σε μεγάλα ύψη στα γήπεδά τους, όπως ο Wayne Sleep του Βασιλικού Μπαλέτου, ο καλλιτεχνικός πατινάζ Rudy Galindo και η κολυμβήτρια Diana Nyad.

Οι μεμονωμένες ιστορίες περισσότερων διάσημων ανθρώπων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που πέρασαν με επιτυχία την επέμβαση αντικατάστασης ισχίου και σε αυτούς που είναι ώριμοι αθλητές. Το να διαβάζεις για όλους αυτούς τους ανθρώπους, ακόμα κι αν δεν είναι στον κόσμο του χορού, είναι τρομερά εμπνευσμένο. Ο Davies σπούδασε αθλητική ψυχολογία και πιστεύει ότι οι χορευτές πρέπει να πάρουν από αυτήν τα μαθήματα που είναι εγγενή στο να παίζουν το «νοητικό παιχνίδι». Ο αθλητισμός – και ο χορός – δεν είναι απλώς ένα σωματικό παιχνίδι αλλά ένα ψυχικό και το να βγεις «έξω από το κεφάλι σου» είναι κρίσιμο για να γίνεις κορυφαίος αθλητής.

Πιστέψτε ότι μια άλλη νίκη έρχεται στο δρόμο σας.

Βιογραφικό συγγραφέα: Η Darla Davies είναι η μόνη ανταγωνιστική αθλήτρια και χορεύτρια που, σε λιγότερο από τρία χρόνια, διεκδίκησε τις Ηνωμένες Πολιτείες Pro Am Ο τίτλος του American Smooth Championship, υπέκυψε στο ισχίο αντικατάσταση χειρουργική επέμβαση, και πολέμησε για να ξανακερδίσει το εθνικό πρωτάθλημα. Στα εξήντα ένασυνεχίζει να κατακτά το πρωτάθλημα τίτλους απέναντι το έθνος κάθε χρόνο. Η Ντάρλα και ο χορευτής και σύζυγός της Τζιμ Μαράντο εμφανίστηκαν στην τηλεόραση του PBS American’s Ballroom Challenge και έχουν επισκεφθεί με τους κριτές στο πλατό Χορεύοντας με τα αστέρια. Το ζευγάρι διατηρεί εκτεταμένες σχέσεις στην εθνική αγορά χορού στην αίθουσα χορού.

Για να αγοράσετε τα απομνημονεύματα της Darla Davies, επισκεφτείτε η σελίδα της στο Amazon.

Τρόποι σύνδεσης με τον συγγραφέα:
Δικτυακός τόπος: www.MyDancingHips.com
Facebook: www.facebook.com/AuthorDarlaDavies
Ινσταγκραμ: www.instagram.com/AuthorDarlaDavies